24 Temmuz 2017
Liberalizmin Venezuela Hayali
23 Temmuz 2017
Dunkirk Muharebesi ve Filmi
21 Temmuz 2017
IŞİD: Yükseliş ve Düşüş
20 Temmuz 2017
En Sevdiğim Günah
19 Temmuz 2017
Manidar
17 Temmuz 2017
Arkadaşlık
16 Temmuz 2017
Arada Kalanlar (II)
15 Temmuz 2017
Buralar Hoştur
14 Temmuz 2017
Popülizm (III): Anahtar Sözcükler
13 Temmuz 2017
Yüzyıla Doğru (III): Herkesle Her An İyi Geçinmek Kolay Değil
12 Temmuz 2017
Ego İdeali (III)
03 Temmuz 2017
Türk İşi Kuvvetler Ayrımı
29 Haziran 2017
Uzak Bir Diyardan Terör Gerekçeli İstibdat Manzarası
28 Haziran 2017
ABD’ye Özgü Kavramlar Sözlüğü – “Bail Bondsman / Bounty Hunter”
15 Haziran 2017
15 Temmuz
25 Mayıs 2017
İran’da Ruhani’nin İkinci Dönemi: Artan Beklentiler, Muhtemel Riskler
31 Aralık 2016
Annus Horribilis'ten Annus Mirabilis'e?
25 Ekim 2016
Rusya ve ABD: İki Güç, İki Rejim Tipi
23 Ekim 2016
Musul
14 Ekim 2016
Kürtler, Araplar ve Sınırlar
06 Ekim 2016
Geçmiş “Olur Biter!”
26 Eylül 2016
Nihat Tuna'nın Ardından
25 Ağustos 2016
Gollum ve İtirafçılar
17 Aralık 2015
Özdevlet
İlk olarak, 1980’lerin sonu 1990’ların başlarında, görece daha iyi olan devlet okullarının eksik bıraktığı yerleri özel dersaneler doldurmaya başlamıştı. Çok farklı amaç ve misyonlara sahip küçüklü büyüklü dersaneler girdi çocukların ve gençlerin yaşamına. Zaman içinde büyükşehirlerde bir elin parmağı kadar olan özel okulların/kolejlerin/özel üniversitelerin sayısı artmaya başladı.
18 Temmuz 2017
Büyük ihtimalle günümüz Amerika’sının başında bulunan çoğu yetkili Alimoslu Tükidides’i tanımıyor. Fakat Yunanlı yazar uluslararası ilişkiler teorisyenleri ve askerî tarihçiler için bir nevi peygamber niteliğinde. Litvanya asıllı Yaleli tarihçi Donald Kagan, Tükidides’in vakayinamesinin, insanoğlunun savaş, hastalık ve sivil huzursuzluğun baskısı altında nasıl davranabildiği hakkında bilgelikle dolu bir eser olduğunu söylüyor.
27 Haziran 1909’da, Selanik ve Manastır ayaklanmalarının olduğu 23 Temmuz 1909 tarihi “Milli Bayram” ilan ettirilir. Ettirilir diyorum, çünkü 24 Temmuz olmalı diyenler az değildir. Mesela Baha Tevfik, 7 (20) Ağustos 1908’de İzmir’de çıkarmaya başladığı gazetesine “11 (24) Temmuz” adını vermiştir. “Gazetemizin Mesleği” başlığıyla kaleme aldığı çıkış yazısına şu cümleyle başlar.
Rizomlarda, kendiliklere dönüşmeden, sürekli birleşip ayrışan işteliklerin duygu ya da ruh hallerini kesen, kapatan, yönlendiren ve oluş çizgilerini takip etmeye engel durumları Baker ilginç şekilde, “melodramatik” olarak niteler. Bu akışa kendini bırakmayı, oradaki özgür karşılaşmaları suç sayan bir “üçüncünün” ve özellikle de toplumun araya girmesi melodramların genel temasını oluşturur.
11 Temmuz 2017
Eşitsizlik, kentin ve toplumun örgütlenmesine içkindir ve dolayısıyla eşitlik adına yapılacak protesto/isyan, dengenin, düzenin bozulması, yani adaletin yıkılmasıdır. Bu demektir ki adaletsizliği üreten eşitliktir. Bütün, parçalar üzerinde bir önceliğe sahip olduğuna ve dolayısıyla bütünün/düzenin işlemesi parçaların/sınıfların uyumuna bağlı olduğuna göre adalet, uyum ve uzlaşma demektir. Bunun karşısında düzensizlik adaletsizliktir. Dikkat
09 Temmuz 2017
Saddam sonrası Celal Talabani’nin cumhurbaşkanlığındaki ve Şii lider Nuri el-Maliki'nin başbakanlığındaki ilk yılları, Güneyli Kürtlerin 1990'lar boyunca KDP (Hewler) ile KYB (Süleymaniye) arasında yaşanan anlaşmazlık ve kavgaları sonlandırmayı -hiç değilse Brakuji felaketlerinden kurtulmayı- ve bu geçiş döneminden galip çıkan taraflardan biri olmayı başardığı yıllar oldu.
06 Temmuz 2017
“Ben tümüyle yoldan çıkartıcıyım (ἄτοπος) ve yarattığım yalnızca şaşkınlıktır (ἀπορία).” Platon’un Theaitetos adlı diyaloğunda, Sokrates’ten duyarız bu sözleri. Sokrates, eleştiri etkinliğini yoldan çıkmak ve şaşkınlık olmak üzere iki uğrak bağlamında kavrıyor gibidir. Tefekkür hem mevcut düşünsel aksı sarsar hem de hayret ettirir. Sokratik girişim, tam da bu iki uğrağa çağıran filozofun girişimidir.
04 Temmuz 2017
Şirin Tekeli’yi geçenlerde kaybettik. Son yıllardaki karşılaşmalarımız hayli seyrekleşmişti, fakat kendisiyle kırk yılı aşkın bir muhabbetimiz vardı. Beklenmedik ölümü, uzun yıllara yayılan bir sürü ortak anımızın film şeridi gibi gözümün önünden geçmesine neden oldu. Bazı izlenimlerimle beraber, bu anılarımın bir kısmını burada paylaşmak istiyorum.
30 Haziran 2017
Zevk, alışkanlık, öğreti gibi sebeplerle insan harici hayvanların bizim hizmetimizde var olduğunu, onları kullanmanın doğal, çıkarımıza uygun, sağlıklı, gerekli olduğunu düşünüyoruz. Ama bu görüşümüzü aslında kendi üstünlüğümüze, karşımızdaki kişileri kendimizden aşağıda savunmasız bir halde görmeye, onları mal ve kaynak olarak kullanma gücünü kendimizde görmeye dayandırarak onları kullanıyoruz.
Siz, zamanınızın çoğunu okumaya, yazmaya, çizmeye, düşünmeye vermişsinizdir; antropoloji, sosyoloji, siyaset bilimi gibi sosyal bilimlere, felsefeye, sanata ömrünüzü vermişsinizdir. Sonra birisi gelir karşınıza, 7/24 üzerine çalıştığınız bir mesele üzerine anlattıklarınızı şöyle yarım kulak bir dinleyip der ki: “Yooooo! O iş senin bildiği gibi değil.”
26 Haziran 2017
En son söylenmesi gerekeni ilk başta söyleyen yazıları seviyorum. Türkiye’de futbol topunun yuvarlanmaya başladığı ilk günden bu yana, siyasi olmadığı bir zaman dilimi yaşanmadı demek isabetsiz bir tespit olmaz. Bu tespite ek olarak, 2016-2017 sezonu kadar ağırına şimdiye kadar hiç rastlamamıştık desek de yalan olmaz.
23 Haziran 2017
Sendikalar tüm dünyada zor bir dönemden geçiyor. Bir yandan esnek üretim biçimi ve esnek işgücü ihtiyacı sendikaların geleneksel örgütsel kompozisyonunu erozyona uğratırken bir yandan da ülkeden ülkeye değişen içsel politik faktörler sendikaların Keynesyen refah devleti döneminden alışık olduğumuz endüstriyel alanın başat aktörü olma özelliğini ciddi bir biçimde zayıflatıyor.