23 Ekim 2017
İnsanlık Kapasitesi
22 Ekim 2017
Karanlığa Bakmak: Turgut Uyar’da “Çağ” Problemi (II)
Irak'ta Ne Oldu: Bir Turnusol Kâğıdı
19 Ekim 2017
Oidipus Karmaşası (I): Genel Manzara
16 Ekim 2017
Değişen Emek ve Sermaye
15 Ekim 2017
Yüzyıla Doğru (V): Sosyalist ve Gerçekçi
14 Ekim 2017
İnternet Çağında Türkçe
Bağımsızlık ve Devletlilik İkileminde Katalonya
12 Ekim 2017
Üç Saniye Arayla İki Bomba
Kolektif Bir Yazar: Mehmed Uzun
11 Ekim 2017
Bedel
04 Ekim 2017
ABD’ye Özgü Kavramlar Sözlüğü – “Sanctuary City”
22 Eylül 2017
Popülizm (VIII): Halk Egemenliği
14 Eylül 2017
Şerif Mardin: Sosyal Bilimlere Saygınlık Kazandıran Bir Bilim İnsanının Ardından
31 Ağustos 2017
Mevcut Rejim, İktidar veya Devlet Faşist midir?
03 Ağustos 2017
Evrensel Hukuka Karşı Şeriatın İhyası
31 Aralık 2016
Annus Horribilis'ten Annus Mirabilis'e?
25 Ekim 2016
Rusya ve ABD: İki Güç, İki Rejim Tipi
23 Ekim 2016
Musul
14 Ekim 2016
Kürtler, Araplar ve Sınırlar
06 Ekim 2016
Geçmiş “Olur Biter!”
26 Eylül 2016
Nihat Tuna'nın Ardından
25 Ağustos 2016
Gollum ve İtirafçılar
17 Aralık 2015
Özdevlet
Milletlerin kaderini tayin hakkı her koşulda desteklenir mi sorusundan girip, nihayetinde istedikleri bir devlet, “her devlet doğalında kötüdür”e bağlanan, Barzani’nin aşiret/mütegallibe ilişkilerinden dolanıp “süreç zaten demokrasi vaat etmiyor”a çıkan, dolayısıyla iyi niyetli bir ifadeyle “olsa da olur olmasa da olur”a bağlanan yaygın bir kanaat var.
20 Ekim 2017
Katil ile kurbanın, av ile avcının yer değiştirdiği... Bu yüzdendir ki Godard, erkekle kadın arasındaki ilişkiyi “le mépris” olarak kayda geçirir. Bu filmde erkeğin ve kadının dünya karşısında içine düştükleri durum, memesiz kalan bebeğin durumudur. Dolayısıyla da onlardan esirgenen meme, kötü meme, esirgeyen de kötü annedir.
18 Ekim 2017
Öfke, bir hissediş/ duyumsayıştır, öncelikle. Bir şey olmuş -ya da, olmakta- ve o şey, bize, -bedendeki yansımaları ya da uyandırdığı değişimlerle- öfke yaşatmaktadır. Baldan tatlıysa da bazen; haddi, hududu zorladıkça (ölçüsüzleşip keskinleştikçe) kabına zarar verebilen bir hissediştir -sirke misali. Baldan tatlı olan, had aşıldığında, balataları yakacak olandır da.
Bu kadar fazla dağıtılmamış güç tek elde toplanınca, toplumun buna verdiği tepkiler daha ağır ve daha ani olacak gibi duruyor. Bir anda tüm popülist rejimlerin düştüğüne tanıklık edebiliriz. Ancak benim önerim, güç paradoksunun sonuçlarını beklemektense, alternatif ol politikasıdır. Alternatif olabilmek için bunun bilgisinin sürekli üretiliyor olması dışında uygulanmaya konması gerekmektedir.
13 Ekim 2017
Gerek siyaset teorisi gerekse de sosyal teori kendini daha çok mekânsal bir ufuk ve tasarımla kurmuş ve devam ettirmektedir. Devlet, toplum, egemenlik ve demokrasi gibi kavramlar bedensel, dolayısıyla da mekânsal bir algının gölgesinde oluşmuş ve bu mekânsal mantık zaman konusunu unutturmuş veya gölgede bırakmıştır. Sosyolojinin temel parametreleri de çoğunlukla mekânsal bir töze sahip olmuştur.
Aynı zamanda kadın olan bir yazarın ontolojik konumu nedir? Öncelikle kendisini bir yazar olarak deneyimler: kaçınılmaz olarak bir nesne, kategori, öz –kısacası “temsilci”– olarak değil. Sanatını icra ederken vücutsuz ve görünmez olabilir. Düşündükleri, düşledikleri, kurguladıkları, inşa ettikleri üzerinden kendisini tanımlar. Böylelikle öbür insanların onu konumladıkları yerin tam karşısına konumlanır. Emerson’ı ustaca açımlarsak, hayat insanın günbegün düşündüklerinin toplamıdır.
06 Ekim 2017
Ayrıca, 2012 yılından beri Irak Kürt Bölgesi’nde faaliyette olan Gazprom-Neft’in ve bölgeye yeni yeni girmeye başlayan Rosneft’in varlığı ise Rusya için diğer bir can alıcı noktadır. Özellikle de, referandum öncesi Rosneft’in Erbil yönetimi ile imzaladığı 1 milyar dolarlık doğalgaz boru hattı projesi de, Rus yönetiminin referandum konusundaki çekinceli tavrının esas sebeplerinden birini vermektedir.
AKP iktidarı, Türkiye, Suriye ve Irak’daki Kürt hareketlerini sınırlamaya, Türkiye’deki siyasal-toplumsal muhalefeti savaş, ölüm ve kanla yok etmeye, otoriter İslâmcılık-Osmanlıcılık anlayışıyla toplumu tektipleştirilmeye çalışmakta; Türkiye’nin İslâmi neoliberal-muhafazakâr dönüşümünü parlamenter sistemi dışlayan bir otoriterleşme ile sağlamak istemektedir. Bugün, ölümler, gözaltılar, tutuklamalarla tarihinin en ağır felaketini gören ülke, gericiliğin, tek adam diktatörlüğünün ve faşizmin saldırısı altında yaşamaktadır.
02 Ekim 2017
Konforlu bir edilgenliğe sahip oluyoruz, zira biz zaten olması gerekeni temsil ediyoruz ve üzerimize düşenleri yapıyoruz. Bilinç olarak efendiden üstün olduğumuzu varsaydığımız için de ilişkiyi çarpık algılıyoruz çoğu zaman. Hayat düzeyinde ilişkinin ezilen tarafında olduğumuzu ıskalıyoruz. Doğrunun taşıyıcısı olmaktan duyulan bir kibir de bunlara eşlik ediyor.
01 Ekim 2017
Başka ülkelerden katılan sanatçıların politik işlerine nazaran bienale Türkiye’den seçilen eserlerin politik tonunun az olmasına dair şu sıralar dönen eleştirilerde bir haklılık buluyorum. Erkan Özger’in çok etkili video çalışmasını bir kenara koyarsak geri kalan sanatçıların işlerinin tonu, son yıllarda kavgalı olmadığı hiçbir sınır komşusunun olmadığı bir ülkenin hali hakkında pek bir şey söylemiyor.
29 Eylül 2017
Büyük anlatılara alışmıştık, gizliden gizliye güven veriyorlardı ve çetin ceviz çıkmışlardı; büyük anlatıları inşa edenler, yaşasalardı, büyük anlatıların takipçiliğine soyunan ardıl kuşakların kararlılığına hayranlık duyacaklardı. Büyük anlatılar sayesinde geleceğin belirli bir yörüngeye gireceği inancı söz konusuydu; kuram olarak yazılıp çizilenler bir gün mutlaka gerçekleşecekti, ne de olsa irade aracılığıyla tarihin akışı bizi oraya sürüklüyordu.
27 Eylül 2017
Şüphesiz AB’nin nasıl bir şey olacağı veya olması gerektiğiyle ilgili tartışmalar daima vardı. Fakat bu tartışmalar daima Birlik fikrinin az çok Avrupa Kamuoyu nezdinde pek de sorgulanmadığı zamanlarda yapılıyordu. AB ve geleceği verili kabul edilerek onun nasıl evrileceği üzerine tartışmalar yapılıyordu. Fakat mevcut tartışmalar başka bir iklimde yapılıyor.