22 Temmuz 2019
15 Temmuz ve Cemaatler
Pınar Öğünç’ün Öyküleri (II): Azalan Doğa, Protez Duygular
17 Temmuz 2019
Sohbet
16 Temmuz 2019
31 Mart-23 Haziran Seçimleri Türkiye Sağı Açısından Ne Anlama Geliyor?
14 Temmuz 2019
Murat Çelik: Yavaşlığın Estetiği-Siyaseti (II)
12 Temmuz 2019
Çin Devletinin "Doğru Haber"i
11 Temmuz 2019
Akkoç ve Özata’ya Yanıt: Eleştiride Mistisizm
10 Temmuz 2019
Oedipus Karmaşası (40): “Kökümüz Gerimizde Değil, Önümüzdedir”
07 Temmuz 2019
Bir Annenin Tahmin Ettirdiği Kadın Hayali
05 Temmuz 2019
ABD’ye Özgü Kavramlar Sözlüğü – “Electoral College” (Seçiciler Meclisi)
02 Temmuz 2019
23 Haziran
25 Haziran 2019
Nafaka Hakkına Dokunma!
14 Haziran 2019
Muhataplık Meselesini Bir Daha Düşünmek…
23 Temmuz 2019
Geçmişin araçsallaştığı ve bir referans olmaktan çıktığı, geleceğin anlamlı bir ütopya içinde belirmediği bir dünyada her şey şimdinin uzamına sıkıştırılır. Şimdi ise olup biten her şeyin belli bir ağırlığa, kalıcılığa dönüşmeden hızla akıp geçtiği kaygan bir zemin olur. Eylemler, fikirler, kanaatler kalıcı bir değere dönüşmeden hızla doğup ölürler.
20 Temmuz 2019
Yazar metne saçılır. Ben Geçgin’in tüm metinlerine saçtığı parçalarının bende bıraktığı genel imgeyi esas alarak yazıyor; ketlenmelere, rahat hissedemeyişlere bu imgeden yola çıkarak karar veriyorum. Yoksa Geçgin’in ya da başka bir yazarın “kişisel özellikleri”ni hiç bilmem, açıkçası bu özeliklerle ilgilenmem, öğrenmek için çaba göstermem de. Gerçekte, anlattığı şeyle bütünleşemeyen, ketlenen etten kemikten yazar değil, “yazının bizzat kendisi”dir.
Bedensel ve ruhsal bir süreklilik içinde var olamayan, süreçleri aralıksız kesintiye uğrayan bir kafanın bozulan ekolojisi hakkında da düşünmek gerekli olabilir. Bu sayede çocuğun, karmaşık bilme, duyma, duygulanma, ifade biçimlerinin yarattığı bir uğultu içinde kaldığı belki fark edilebilir. Belki de etrafında olup bitenlerden korkan bir kafa, erken yaşlardan başlayarak bu karmaşaya karşı otistik bir daire yaratıyordur.
Uyan Kazakistan’ın işi zor, yolu uzun ve tuzaklarla dolu. Fakat ektikleri tohum büyümeye devam ediyor. Yakın zamanda ülkenin saygın üniversitelerinden akademisyenler de sosyal medyadan onlara açık destek mesajları yazmaya başladı. Nazarbayev rejimine “Ya önünüzdeki bu barışçı ve iyi hareketi seçer ülkeyi demokratikleştirirsiniz ya da şiddet hâkim olur ve yok olur gidersiniz,” diyor bunlardan biri.
Šehović, Što Te Nema? etkinliğini her yıl gittiği şehrin toplulukları, sivil toplum örgütleriyle birlikte organize ediyor. Anıt oluşturma etkinliği, şehrin önceden belirlenen bir meydanında ya da işlek bir yerinde o an orada bulunup katılmak isteyen herkesle beraber genellikle bütün gün devam ediyor. Gün sonunda kaldırılan kahve fincanlarıyla anıtın “kalıcılığı/ölümsüzlüğü” orada bulunanların katılımı, desteği ve iletişimine bağlı oluyor.
Yeni Demokrasi’nin seçim vaatleri arasında vergiler ve istihdam dışında en çok öne çıkan konular güvenlik, düzen ve tabii ki mülteci meselesiydi. Mitsotakis şehirlerde yasanın egemenliğinin ve düzenin yeniden sağlanmasını, polisin daha çok varlık göstermesini vaat etti. İşgal mekânlarının boşaltılması, mültecilerle “yasadışı göçmenlerin” birbirinden ayırt edilmesi ve kontrol edilebilmeleri için yurtlara yerleştirilmesi gibi projelere değindi.
09 Temmuz 2019
Bu yazıyı yazma nedenim de, benim için bir vesileye, bir tetikleyiciye dönüşen bu “iddiasızlık” tespiti aslında. Özkul’un da, Akkoç’un da üzerine konuştukları şey bir edebiyat metni olsa da pek önemser görünmedikleri şu dil meselesi. Özkul’un “ilginç” bulduğu, Akkoç’un “bozukluk” dediği, bana ise çoğu zaman bir “fazlalık” olarak görünen kimi dilsel “kullanımlar”.
08 Temmuz 2019
5 Haziran’da Danimarka’da genel seçimler yapıldı ve parlamento yenilendi. İktidardaki merkez sağ koalisyon, parlamentodaki çoğunluğunu kaybederken, Sosyal Demokratlar önderliğindeki Sol Blok sandalye sayısı itibarıyla %52’lik bir çoğunluk elde etti. Sol Blok’u oluşturan dört parti arasında yirmi gün süren hükümet kurma pazarlıkları sonucunda, diğer üç partinin dışarıdan desteğini alan Sosyal Demokratlar bir azınlık hükümeti kurdu ve 27 Haziran’da göreve başladı.
Atina'da yurttaşların demokratia dedikleri kavramın üç temel bileşeni vardır: eşit konuşma hakkı (isegoria); eşit katılım (isonomia) ve parrhesia, yani özgürce konuşabilme hakkı. Bugünkü yurttaşlık kavrayışında oldukça ütopik duruyor bu haklar. Sokrates'in soru ve cevaplardan oluşan diyaloğu, parrhesia'nın temel tekniğidir. Parrhesia Atina'da iyi vatandaşa özgü kişisel ve etik bir tutum olarak da kabul edilir.
23 Haziran Pazar günü yapılan İstanbul Belediye Başkanlığı seçiminin, yerel seçim mahiyetini aşıp ülke genelinde bir genel seçim havasında yaşandığı herkesin ortaklaştığı görüşlerden biri. 23 Haziran seçimi, iktidar nezdinde icraat ve hizmet propagandasının artık yetmediği bir zeminde, kutuplaştırma ve damgalama siyasetinin şiddetini arttırdığı bir süreç oldu. Muhalefet nezdinde ise seçim süreci demokrasi alanında verilen bir mücadele olarak görüldü.
04 Temmuz 2019
Fuhuş, daima, mizojininin ahlâkçı ambalajlarla sarmalanmasının pervasızca billurlaştığı bir mesele olagelmiştir. Gerçekten de, fahişelik ile patriyarka ilişkiselliği, esasında bir “kriz” olarak AIDS’le oldukça paralel bir tarihsel ortaklaşma sergilemiş olan frengi özelinde de karşımıza çıkar ve kararlı bir sürekliliğe işaret eder. Fransız Devrimi ile birlikte, kadınlar birey kabul edildiği ve kocanın tiranlığı kaldırıldığı halde, “koca ile karısı” arasında eşitlik kurulmadı. Geç 19. yüzyılda, bütün Avrupa'da ve Amerika'da kadınlar, kocalarının yasal vesayeti altındaydılar.
03 Temmuz 2019
Ulus-devletlerin formasyon sürecinde ırkçılığın bilimselleştirilmesi, esasında bilimin ve bir tür “insan mühendisliği” olmaya soyunan biyomedikal tıbbın, siyasal teknolojilerin rafine edilmesinde işe koşulmasının tarihsel prototipini oluşturmuştur. Soyluluk diskuruna dayanan ırkçılıktan maşizme, militarizme, eril cinsiyetçiliğe, oradan da homofobiye giden bir “kral yolu” vardır ve bunun zeminini de normatif ahlâkçılık döşer.